The details of the 19th-century colonial exploration and exploitation of the Congo under the infamous King Leopold II of Belgium were kept hidden.
On February 5, 1885, Belgian King Leopold II established the Congo Free State by brutally seizing the African landmass as his personal possession. Rather than control the Congo as a colony, as other European powers did throughout Africa, Leopold privately owned the region
Leopold II and the Congo Free State
Presenting himself as a philanthropist eager to bring the benefits of Christianity, Western civilization, and commerce to African natives—a guise that he perpetuated for many years—Leopold hosted an international conference of explorers and geographers at the royal palace in Brussels in 1876. Several years later he hired the explorer Henry Morton Stanley to be his man in Africa. For five years Stanley traveled up and down the immense waterways of the Congo River basin, setting up trading posts, building roads, and persuading local chiefs—almost all of them illiterate—to sign treaties with Leopold. The treaties, some of which appear to have been subsequently doctored to Leopold’s liking, were then put to use by the Belgian monarch.
His most important legacy, however, remains the human catastrophe that the rubber forced-labour system brought to the Congo – a heritage that continued to echo in that region more than a century after Leopold’s death.
Britannica
De details van de 19de-eeuwse koloniale exploratie en exploitatie van Congo onder de beruchte koning Leopold II van België werden verborgen gehouden.
Op 5 februari 1885 stichtte de Belgische koning Leopold II de Onafhankelijke Congostaat door de Afrikaanse landmassa brutaal als zijn persoonlijk bezit in te nemen. In plaats van Congo als een kolonie te besturen, zoals andere Europese mogendheden in heel Afrika deden, bezat Leopold de regio voor eigen rekening.
Leopold II en de Onafhankelijke Congostaat
Leopold, die zich voordeed als een filantroop die de voordelen van het christendom, de westerse beschaving en de handel naar de Afrikaanse inboorlingen wilde brengen – een vermomming die hij jarenlang volhield – was in 1876 gastheer van een internationale conferentie van ontdekkingsreizigers en geografen in het koninklijk paleis te Brussel. Enkele jaren later huurde hij de ontdekkingsreiziger Henry Morton Stanley in als zijn man in Afrika. Vijf jaar lang reisde Stanley op en neer langs de immense waterwegen van het Congobekken, zette handelsposten op, legde wegen aan en haalde plaatselijke stamhoofden – die bijna allemaal analfabeet waren – over om verdragen met Leopold te ondertekenen. De verdragen, waarvan er sommige naar Leopold’s smaak werden aangepast, werden vervolgens door de Belgische vorst in gebruik genomen.
Zijn belangrijkste nalatenschap blijft echter de menselijke catastrofe die het systeem van dwangarbeid op rubber in de Kongo teweegbracht – een nalatenschap die meer dan een eeuw na de dood van Leopold nog steeds in die regio doorklinkt.
