Page Description
Explore the moral and ethical dilemma of Mauro Manuel, an Angolan asylum seeker whose case sparked national debate over Dutch immigration policies.
A Moral / Ethical Dilemma: The Story of Manuel Mauro
In 2003, nine-year-old Manuel Mauro was put on a plane alone, leaving Angola behind to seek refuge in the Netherlands. This solitary journey marked the beginning of a life shaped by the challenges of asylum, displacement, and navigating an unfamiliar system.
This page unpacks the deeply personal story of Manuel Mauro, exploring the moral and ethical questions it raises. Through text and video, we examine the decisions that led to a young child being sent alone to another country, the treatment he received upon arrival, and the broader societal implications of such cases.
Manuel’s experience compels us to ask: How do we balance bureaucratic processes with the needs of vulnerable individuals? What responsibilities do we bear as a society when faced with such dilemmas? And ultimately, how do we reconcile institutional decisions with our sense of justice and humanity?
A moral / ethical dilemma
A situation in which a difficult choice has to be made between two courses of action, either of which entails transgressing a moral principle.
‘the nursing staff face a moral dilemma almost every day’
Oxford Dictionary
Conflict between moral/ethical principles:
A moral/ethical dilemma arises when there is a conflict between two or more moral or ethical principles or values.
WHAT IS AN ETHICAL DILEMMA?
An ethical dilemma is a moral situation in which a choice has to be made between two equally undesirable alternatives.
Dilemmas may arise out of various sources of behaviour or attitude, as for instance, it may arise out of failure of personal character, conflict of personal values and organizational goals, organizational goals versus social values, etc.
A business dilemma exists when an organizational decision maker faces a choice between two or more options that will have various impacts on (i) the organization’s profitability and competitiveness; and (ii) its stakeholders.
‘In situations of this kind, one must act out of prudence to take a better decision. As we can see, many of these ethical choices involve conflicts …
A moral/ethical dilemma refers to a situation in which an individual or a group is faced with a difficult decision that involves conflicting moral or ethical principles, and there is no clear or obvious solution. Some key points to consider in a moral/ethical dilemma may include:
Conflicting values or principles: A moral/ethical dilemma often arises when there are conflicting values or principles that are considered important. For example, a decision between saving one person’s life versus saving multiple lives, or choosing between honesty and loyalty in a particular situation.
Ethical considerations: Moral/ethical dilemmas often involve questions of right and wrong, and ethical considerations may include concepts such as fairness, justice, beneficence, non-maleficence, autonomy, and integrity. Decisions may need to be made based on ethical theories or frameworks, such as utilitarianism, deontology, or virtue ethics.
Consequences and impacts: The potential consequences and impacts of different choices in a moral/ethical dilemma are crucial to consider. Decision-makers may need to weigh the short-term and long-term effects of their actions on various stakeholders, including individuals involved in the situation, the community, or society as a whole.
Context and situational factors: The specific context and situational factors of the moral/ethical dilemma can play a significant role in decision-making. Factors such as cultural norms, legal considerations, power dynamics, and personal biases may influence the perception of the situation and the available options.
Moral responsibility and accountability: Moral/ethical dilemmas often involve questions of moral responsibility and accountability. Decision-makers may need to reflect on their own values, beliefs, and moral obligations, as well as the potential consequences of their actions, and consider the moral implications of their choices.
Decision-making process: The process of making a decision in a moral/ethical dilemma may involve critical thinking, reflection, consultation with others, and a thorough examination of different perspectives. Decision-makers may need to carefully consider the available information, evaluate the options based on their ethical considerations, and make a decision that aligns with their values and principles.
Lack of clear solution: One of the defining characteristics of a moral/ethical dilemma is the absence of a clear or obvious solution. Decision-makers may need to grapple with uncertainty, ambiguity, and conflicting viewpoints, and carefully navigate through the complexities of the situation to arrive at a decision that is ethically justifiable and morally defensible.
Personal and professional integrity: Moral/ethical dilemmas often raise questions of personal and professional integrity. Decision-makers may need to reflect on their own values, integrity, and how their choices align with their identity and sense of self. Making a decision that is consistent with one’s personal and professional integrity can be a significant consideration in navigating a moral/ethical dilemma.
Emotional and psychological impact: Moral/ethical dilemmas can also have emotional and psychological impacts on decision-makers. They may experience feelings of guilt, conflict, or distress as they grapple with difficult choices. Managing the emotional and psychological aspects of a moral/ethical dilemma and taking care of one’s well-being can also be important factors to consider.
Reflection and learning: Moral/ethical dilemmas can provide opportunities for reflection and learning. Decision-makers may need to reflect on their choices, actions, and outcomes, and learn from the experience to inform their future decision-making in similar situations.
Overall, a moral/ethical dilemma involves complex decision-making that requires careful consideration of conflicting values, ethical considerations, consequences, context, and personal integrity, among other factors. It is a challenging and thought-provoking process that often requires individuals to carefully weigh the various factors and make a decision that aligns with their moral and ethical principles.
Mauro Manuel was an Angolan asylum seeker who came to the Netherlands in 2003 at the age of nine. He traveled alone on a KLM flight from Angola to the Netherlands, where he sought asylum. He was granted a temporary residence permit on humanitarian grounds, which allowed him to stay in the Netherlands and attend school.
In 2010, Mauro’s case gained national attention in the Netherlands when it became clear that he would soon turn 18 and would no longer be eligible for the temporary permit. There was a public debate about whether he should be allowed to stay in the country, with some politicians and citizens arguing that he should be deported back to Angola, and others advocating for him to be allowed to remain in the Netherlands due to the length of time he had lived there and his integration into Dutch society.
In the end, the Dutch government decided that Mauro would have to leave the Netherlands when he turned 18. However, after widespread public protests and pressure from advocacy groups, the government eventually granted him a residency permit that allowed him to stay in the country.
Mauro’s case drew attention to the complexities and controversies surrounding immigration and asylum policy in the Netherlands and in other countries around the world.
Mauro Manuel: 10 jaar later
Back to menu IMPORTANT CONTENT A BEAUTIFUL STORY
House, Garden & Party 4 NOVEMBER 2011, 17:49
Interview with Mauro’s Foster Mother
Anita Marijanovic (40) took in nine-year-old asylum seeker Mauro Manuel. Now, eight years later, Mauro is fully integrated. But that was not decisive for the immigration service. “They casually said he had to return to Angola within two weeks.” “Mauro simply would not survive a return to Angola, I was convinced of that.”
Anita: “I will never forget how Mauro sat on the couch when he visited us for the first time: a small, chubby little boy of barely nine years old. With big eyes, he looked around the room, he was very quiet and withdrawn. Soon tears were streaming down his cheeks, Mauro didn’t like it at all with us, he wanted to leave as soon as possible. What was he supposed to do here, in a small village in Limburg, with two people he didn’t know if he could trust?
Hans and I have always thought it was a beautiful idea to help other children. We lived on Aruba for a while, where we became foster parents for the first time, to an Antillean boy named Marco. When we returned to the Netherlands with him, we wanted another foster child. After some research, we came across the Nidos foundation, which helps underage asylum seekers. That’s how Mauro came into our lives. We didn’t know much about him. He came from Angola, spoke Portuguese, and it was unclear who his parents were. Mauro himself was determined not to tell anything. In the beginning, when he was with us, he relied on Marco. Brushing teeth together, watching TV together, things like that. Marco speaks Papiamento, which also has some Portuguese words, so they had their own way of communicating. It was only after a while that he approached me, for example, when he was sad or when there were problems at school. After a year, he told me everything that had happened. His mother put him on a plane to Europe, and he ended up in Portugal. People who wanted to help Mauro brought him to the Netherlands and said, ‘Just go to a police station, they will help you further.’ From his stories, it became clear that he had a tough time in Angola. There was often fighting at home, and if he did something wrong at school, they would punish him by putting pepper in his eye.
So when he started school here for the first time, he was very excited: ‘This is a nice school, they don’t even hit you.’ I had to explain to him that that doesn’t happen in schools in the Netherlands.”
Not getting too attached
“The involved authorities kept warning us: it’s only temporary, so don’t get too attached to this child. But the concept of ‘temporary’ became more and more flexible: he had already been with us for over three years when it was decided that he could also obtain his high school diploma here. That meant he could stay for another four years. He became more and more integrated, became a real Dutch child with many friends in the village and at the soccer club. To be honest, I really didn’t know what to imagine by ‘keeping a distance’. That’s also impossible with Mauro, he is so affectionate, loving, and sometimes naive. He is certainly not a street boy. He is very shy and easily lets others take advantage of him. I became more and more convinced that Mauro simply would not survive a return to Angola. Through an aid organization, we eventually found his mother. At first, she denied that Mauro was her son. When she could no longer maintain that, she indicated that she wanted Mauro to stay here. She was positive about adoption. If we – Mauro, Hans, and I – wanted that, she would cooperate. And Mauro wanted that, he was really enjoying it here. But adoption wasn’t easy: the court ruled that Mauro belonged with his biological mother, and her consent alone was not sufficient. That rejection was a major blow.
We lived in constant suspense. We had grown to love him so much over all those years, but he could be sent back to his home country at any moment.”
Panic
“On April 22, 2008, Mauro had to come for an interview with the Repatriation and Departure Service. I was heavily pregnant – Hans and I were still going to have a child together – and asked if we could postpone the interview. But that wasn’t possible: Mauro went to the interview with his guardian from Nidos, Hans and I were not allowed to accompany him. He came back completely distraught. He was told he had to return to Angola within two weeks. He sat down at the kitchen table and couldn’t stop crying. I was in a total panic. I was giving birth, but at the same time, I was losing a child. Fortunately, the delivery went well, and we had a perfectly healthy son. But once we were home, I kept looking outside: were they already coming to take Mauro?
Then it took nine months before we received another request to prepare for Mauro’s return. That’s when we hired a top lawyer. He started proceedings based on the European Convention on Human Rights. It states that a government must not interfere in someone’s family life. They couldn’t just take him away from the family he had been part of for so long. The relieving word from the court came after a long wait: Mauro was allowed to stay! We embraced each other and cried together. Finally, good news in this nightmare that has lasted for eight years. I feel incredibly supported by the court’s decision: finally an institution that respects and values our family situation. Because even though I’m not Mauro’s biological mother, I feel responsible for him.”
Just before this issue of Libelle was released, Anita Marijanovic announced that the Immigration and Naturalization Service will appeal, and their case will have to be reexamined. Mauro’s future is still uncertain.
Huis, Tuin & Feestje 4 NOVEMBER 2011, 17:49
Interview met de pleegmoeder van Mauro
Anita Marijanovic (40) nam de negenjarige asielzoeker Mauro Manuel in huis. Nu, acht jaar later, is Mauro helemaal ingeburgerd. Maar dat was voor de immigratiedienst niet doorslaggevend. “Ze zeiden doodleuk dat hij binnen twee weken terug naar Angola moest.” ”Mauro zou een terugkeer naar Angola gewoon niet overleven, daar was ik van overtuigd.”
Anita: “Ik zal nooit vergeten hoe Mauro hier op de bank zat toen hij ons de eerste keer bezocht: een klein, mollig mannetje van amper negen jaar. Met grote ogen keek hij de kamer rond, hij was heel stil en teruggetrokken. Al snel biggelden de tranen over zijn wangen, Mauro vond het he-le-maal niets bij ons, wilde het liefst zo snel mogelijk weer weg. Wat moest hij hier nou beginnen, in een klein gehucht in Limburg, met twee mensen van wie hij niet wist of hij ze kon vertrouwen?
Hans en ik hebben het altijd een mooi idee gevonden om andere kinderen te helpen. We hebben een tijdje op Aruba gewoond, daar zijn we voor het eerst pleegouders geworden, van een Antilliaans jongetje, Marco. Toen we met hem terug in Nederland waren, wilden we graag nog een pleegkind. Na wat onderzoek stuitten we op de stichting Nidos, die minderjarige asielzoekers helpt. Zo kwam Mauro in ons leven. Veel wisten we niet van hem. Hij kwam uit Angola, sprak Portugees en het was onduidelijk wie zijn ouders waren. Mauro zelf was vastberaden niets te vertellen. De eerste tijd dat hij bij ons was, trok hij zich op aan Marco. Samen tanden poetsen, met z’n tweeën televisie kijken, zulke dingen. Marco spreekt Papiamento, daar zitten ook wat Portugese woorden bij, dus ze hadden hun eigen manier van communiceren. Pas na een tijdje zocht hij toenadering tot mij, bijvoorbeeld als hij verdrietig was of als er probleempjes op school waren. Na een jaar heeft hij me verteld wat er allemaal was gebeurd. Hij was door zijn moeder op het vliegtuig naar Europa gezet en in Portugal terechtgekomen. Mensen die Mauro wilden helpen, brachten hem naar Nederland en zeiden: ‘Klop maar aan bij een politiebureau, dan helpen ze je verder.’ Uit zijn verhalen bleek dat hij het zwaar had gehad in Angola. Thuis was er vaak ruzie en als hij op school iets verkeerd deed, smeerden ze voor straf peper in zijn oog.
Toen hij hier voor het eerst naar school ging, was hij dan ook heel enthousiast: ‘Dit is een leuke school, ze slaan je niet eens.’ Ik moest hem uitleggen dat dat in Nederland niet gebeurt op scholen.”
Niet te veel hechten
“De betrokken instanties waarschuwden ons steeds: het is maar tijdelijk, dus hecht je niet te veel aan dit kind. Maar het begrip ‘tijdelijk’ werd steeds rekbaarder: hij was al ruim drie jaar bij ons in huis toen werd besloten dat hij ook zijn middelbareschooldiploma hier mocht halen. Dat betekende dat hij nog eens vier jaar mocht blijven. Hij raakte steeds meer ingeburgerd, werd een echt Nederlands kind met veel vriendjes in het dorp en op de voetbalvereniging. Om eerlijk te zijn wist ik écht niet wat ik me moest voorstellen bij ‘afstand houden’. Dat is ook onmogelijk met Mauro, hij is zo aanhankelijk, lief en soms ook naïef. Hij is zeker geen jongen van de straat. Hij is erg verlegen en laat zich makkelijk de kaas van het brood eten. Mauro zou een terugkeer naar Angola gewoon niet overleven, daarvan raakte ik steeds meer overtuigd. Via een hulporganisatie zijn wij op een gegeven moment toch zijn moeder op het spoor gekomen. Die ontkende eerst dat Mauro haar zoon was. Toen ze dat niet meer kon volhouden, gaf ze aan dat ze wilde dat Mauro hier bleef. Ze stond positief tegenover adoptie. Als wij – Mauro, Hans en ik – dat wilden, dan zou zij meewerken. En dat wilde Mauro, hij had het hier enorm naar zijn zin. Maar adopteren ging niet zo makkelijk: de rechtbank oordeelde dat Mauro bij zijn biologische moeder hoorde, haar toestemming alleen was niet voldoende. Die afwijzing was een grote klap.
We leefden continu in spanning. We waren in al die jaren heel veel van hem gaan houden, maar hij kon ieder moment worden teruggestuurd naar zijn vaderland.”
Paniek
“Op 22 april 2008 moest Mauro op gesprek komen bij de Dienst Terugkeer en Vertrek. Ik was hoogzwanger – Hans en ik zouden samen toch nog een kind krijgen – en vroeg of we het gesprek konden uitstellen. Maar dat was niet mogelijk: Mauro ging met zijn voogd van het Nidos naar het gesprek, Hans en ik mochten niet mee. Hij kwam volledig overstuur terug. Hij moest binnen twee weken terug naar Angola, zo was hem meegedeeld. Hij ging aan de keukentafel zitten en kon niet stoppen met huilen. Ik was helemaal in paniek. Ik kreeg een kind, maar tegelijkertijd verloor ik er een. De bevalling ging gelukkig goed en we kregen een kerngezonde zoon. Maar eenmaal thuis keek ik steeds naar buiten: kwamen ze Mauro al halen?
Het duurde vervolgens negen maanden voordat we weer het verzoek kregen om Mauro’s terugkeer voor te bereiden. Toen hebben we een topadvocaat in de armen genomen. Hij is een procedure begonnen op grond van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Daarin staat dat een overheid zich niet mag mengen in iemands gezinsleven. Ze konden hem niet zomaar weghalen uit het gezin waarvan hij al zo lang deel uitmaakte. Het verlossende woord van de rechtbank kwam na heel lang wachten: Mauro mocht blijven! We zijn elkaar in de armen gevlogen en hebben met zijn allen gehuild. Eindelijk goed nieuws in deze nachtmerrie die al acht jaar duurt. Ik voel me ontzettend gesteund door de uitspraak van de rechter: eindelijk een instantie die onze gezinssituatie respecteert en waardeert. Want ook al ben ik niet Mauro’s echte moeder, ik voel me wel verantwoordelijk voor hem.”
Vlak voor het uitkomen van deze Libelle liet Anita Marijanovic weten dat de Immigratie en Naturalisatiedienst in hoger beroep gaat en dat hun zaak dus opnieuw moet worden behandeld. Het toekomst van Mauro is daarmee nog steeds onzeker.
In the first video below, from September 2011, about 10 minutes long, we get a brief introduction to the issue and find that the Minister’s letter is terribly wrong. The video is very clear throughout.
At the end of the second video, about a month later, of about 20 minutes, the former minister says – I am disgusted by my words. Listen carefully to that remarkable passage. The whole video is very clear.
Mauro is often sitting lightly with tears in his eyes. 70% of the Dutch population wants him to stay in the Netherlands. There was a debate in the plenary chamber with 150 people about the individual issue of Mauro for 9 hours, from 4 in the afternoon until 1 at night.
It is remarkable that in the debate, apparently completely incorrect facts were presented. A false picture, in other words.
Mauro is the best known asylum seeker in the Netherlands. He eventually got his residence permit. After all, there was no other possibility. He is now 24 years old, married, has a daughter and has bought a house.
At the age of 9, he was put on a plane by his mother in Angola alone and was to be sent back to Angola after nine years of residence in the Netherlands.
In de eerste onderstaande video van september 2011, ongeveer 10 minuten, krijgen we een korte inleiding nopens de kwestie en stellen we vast dat de brief van de minister vreselijk fout is. De video is bijzonder duidelijk over de ganse duur.
Op het einde van de tweede video, ongeveer een maand later, van ongeveer 20 minuten zegt de voormalige bewindspersoon – ik walg van mijn woorden. Luister aandachtig naar die opmerkelijke passage. De gehele video is erg duidelijk.
Mauro zit vaak lichtjes met tranen in de ogen. 70 procent van de Nederlandse bevolking wil dat hij in Nederland mag blijven. Er was een debat in de voltallig kamer met 150 personen over de individuele kwestie Mauro gedurende 9 uur, van 4 uur in in de namiddag tot 1 uur ’s nachts.
Opmerkelijk is dat in het debat blijkbaar compleet onjuiste feitelijkheden werden voorgespiegeld. Een fout beeld dus.
Mauro is de bekendste asielzoeker in Nederland. Hij heeft uiteindelijk zijn verblijfsvergunning gekregen. Er was immers geen andere mogelijkheid. Hij is heden 24 jaar, is gehuwd, heeft een dochter en heeft een huis gekocht.
Op 9 jarige leeftijd werd hij door zijn moeder in Angola alleen op het vliegtuig gezet en zou na negen jaar verblijf in Nederland, teruggestuurd worden naar Angola.
1 Mauro Manuel in Pauw & Witteman 22-09-2011
Angolees Mauro Manuel moet terug van Minister Leers.
BOOKMARK
2 Mauro, zijn moeder Anita Marijanovic en Carla van Os (Defense for Children) – Pauw & Witteman
Pauw & Witteman
Gepubliceerd op 31 okt. 2011
Pauw & Witteman – 28 oktober 2011
Vanavond komt Mauro Manuel samen met zijn ouders praten over de afgelopen, zeer hectische week. Eerder deze week stelde minister van Integratie en Asiel Gerd Leers (CDA) dat hij niks meer voor Mauro kan doen. Zoals het er nu voorstaat zal hij terug moeten keren naar zijn geboorteland Angola.
Gisteren debatteerde de Tweede Kamer urenlang over Mauro’s uitzetting, maar slaagde er niet in tot een beslissing te komen. De CDA-fractie leek het in eerste instantie eens te zijn met het besluit van minister Leers, maar fractieleden Kathleen Ferrier en Ad Koppejan lagen dwars. Dit weekend houdt het CDA een congres waar over de kwestie zal worden gesproken. Aanstaande dinsdag velt de Tweede Kamer een definitief oordeel over het al dan niet uitzetten van Mauro. De conclusie van het CDA zal dus van grote invloed op de beslissing zijn.
Verder is ook Carla van Os van Defence for Children bij ons te gast. Zij stond Mauro en zijn familie bij in de strijd om een verblijfsvergunning.
3. Mauro moet het land uit
studio040nl
Gepubliceerd op 26 okt. 2011
De Eindhovense asielzoeker Mauro Manuel moet het land uit.
Hij woont hier al 8 jaar, maar heeft geen verblijfsvergunning. De Tweede Kamer heeft aangedrongen om de 18-jarige jongen alsnog een verblijfsvergunning te geven, maar het kabinet ziet dat niet zitten.
CDA-minister Leers wil voor Mauro geen uitzondering maken.
Mauro en zijn pleegouders zijn erg teleurgesteld en willen verder niet reageren.
De advocaat van Mauro stapt waarschijnlijk nog deze week naar het Europese Hof wegens schending van het Kinderrechtenverdrag.
Eerder stuurde de gemeenteraad in Eindhoven een brief naar Leers om Mauro toch een verblijfsvergunning te geven.
4. Derksen over Mauro en uit land zetten van buitenlandse speler
Fragment uit Voetbal International, uitzending van 28 oktober 2011. Voor meer Voetbal
5. MAURO MANUEL
Gepubliceerd op 28 okt. 2011
6. MAURO MANUEL
“Mauro Manuel” because of Dutch foreign policy is being ripped from his foster family who raised him since he was 10. Have we really become so cynical that kids like this don’t deserve a place in our society any more?
7. Voetbalvrienden steunen Mauro
Gepubliceerd op 31 okt. 2011
8 Frits Wester over Mauro en Europa Pauw & Witteman 1 november 2011
2 nov. 2011
9 De Mauro Manuel Zaak
Goldnews 2011
jac2puchman
Gepubliceerd op 28 okt. 2011
The Mauro Manuel Case. Dutch film only. Nederlandse film.
In Nederland stuurt de vreemdelingen dienst wel vaker kinderen en jongeren
die Nederland als vluchteling bereikten, weer terug.
Ook als die kinderen een gewisse dood staat te wachten.
Wat ook wel eens gebeurt is dat gevluchte gezinnen gesplitst worden waarbij de ouders mogen blijven en de kinderen weer terug gestuurd worden.
De zaak Mauro Manuel is een praktijkvoorbeeld van wat in Nederland schering en inslag is.
This film is related to the Human Rights film in the New World Order playlist
on this channel.
In de speellijst “New World Order” is ook een film te vinden die hier over gaat.
De Nieuwe Wereld Orde is niet door de Amerikanen bedacht maar door de
Nederlanders.
===============================================================
Over het lot van de AMA’s in het algemeen komt hier de link naar die andere
film op dit kanaal die hier over gaat.
URL: http://www.youtube.com/watch?v=3ELELl…
10 Voetbalclubs in actie voor Mauro Manuel
Back to menu IMPORTANT CONTENT
Prominenten maken zich hard voor Mauro Manuel
11 Mauro en zijn pleegmoeder over de dreigende uitzetting
Gepubliceerd op 27 okt. 2011
12 NL zwaait uit: Mauro
13 CDA neemt afgezwakte Mauro-resolutie over op congres
Gepubliceerd op 29 okt. 2011
14 ‘Politiek spel over lot Mauro’
Summary of the changing course of events prior to the approval of the residence permit
Overzicht van de wisselende gang van zaken voorafgaand aan de goedkeuring van de
verblijfsvergunning
15 Geen verblijfvergunning voor Mauro
1 nov. 2011
16 Mauro Manuel
Gepubliceerd op 1 nov. 2011
17 Mauro en moeder teleurgesteld na afwijzen verblijf
Gepubliceerd op 1 nov. 2011
18 Mauro-mania bij protestactie
19 Mauro mag blijven
Gepubliceerd op 17 okt. 2010
20 Mauro vraagt studievisum aan
studio040nl
Gepubliceerd op 18 nov. 2011
Gepubliceerd op 31 mrt. 2013
22 Brief van Mauro is nep
31 okt 2011
Rita Verdonk in RTL Nieuws 31 oktober 2011: de emotionele oproep van de Angolese asiel-pleegzoon Mauro Manuel aan de politici in Den Haag is niet door hem zelf opgesteld, maar door de ‘ring’ van hulpverleners en advocaten om hem heen. Dat stelt oud politica Rita Verdonk. De jongen zou dergelijke correct gestelde en gespelde zinnen niet kunnen opschrijven.
A moral/ethical dilemma refers to a situation in which an individual or group is faced with a difficult decision that involves conflicting moral or ethical principles. It typically involves a choice between two or more options, each of which has its own moral or ethical implications. The key points of a moral/ethical dilemma include:
Conflict between moral/ethical principles: A moral/ethical dilemma arises when there is a conflict between two or more moral or ethical principles or values. For example, a situation in which an individual must choose between saving one person’s life at the expense of another’s, or deciding between honesty and loyalty.
Difficult decision-making: Moral/ethical dilemmas often present complex and difficult decision-making challenges. The decision-maker may feel torn between different choices, each with its own set of ethical implications. The decision may not have a clear right or wrong answer, making it challenging to determine the most ethical course of action.
Consequences and implications: Moral/ethical dilemmas often have consequences and implications that can impact individuals or groups involved. The decision made may have short-term or long-term effects, and these consequences may need to be weighed when determining the most ethical action to take.
Subjectivity and context: Moral/ethical dilemmas can be subjective, as different individuals or groups may have different perspectives on what is morally or ethically right or wrong. Additionally, the context of the situation, including cultural, societal, and personal factors, can also influence how a moral/ethical dilemma is perceived and resolved.
Ethical theories and principles: Moral/ethical dilemmas can be analyzed and approached through various ethical theories and principles, such as utilitarianism, deontology, virtue ethics, and others. These frameworks provide different perspectives on how to address moral/ethical dilemmas and may be used to guide decision-making.
Personal values and beliefs: Moral/ethical dilemmas may involve personal values and beliefs, and the decision-maker’s own moral or ethical stance may play a significant role in how they approach the dilemma. Personal biases, emotions, and experiences may impact the decision-making process and the resolution of the moral/ethical dilemma.
Consideration of stakeholders: Moral/ethical dilemmas often involve multiple stakeholders, including individuals or groups who may be affected by the decision. Considering the interests and perspectives of all stakeholders involved can be an important aspect of addressing the moral/ethical dilemma ethically.
Reflection and introspection: Moral/ethical dilemmas may require deep reflection and introspection on the part of the decision-maker. Evaluating one’s own moral or ethical principles, considering different perspectives, and reflecting on the potential consequences of different choices may be necessary in order to make an informed and ethical decision.
Importance of ethical decision-making: Moral/ethical dilemmas highlight the importance of ethical decision-making in various aspects of life, including personal, professional, and societal contexts. The resolution of moral/ethical dilemmas can have a significant impact on individuals, communities, and society as a whole, and ethical decision-making is crucial in navigating these complex situations.
In summary, a moral/ethical dilemma involves a conflict between moral or ethical principles, requires difficult decision-making, has consequences and implications, is subjective and context-dependent, involves ethical theories and principles, is influenced by personal values and beliefs, requires consideration of stakeholders, involves reflection and introspection, and highlights the importance of ethical decision-making.
23 Johan reageert op zaak Lili en Howick: ‘In dit land is zoveel mis’ | VERONICA INSIDE
24 Howick en Lili vertellen hoe het nu met ze gaat
Gepubliceerd op 9 sep. 2018
25 Limburg Vandaag: 26 september 2013 : Wime Dumingos
1 okt. 2013
27 Zo gaat het nu met asielkind Mauro: ‘Iedereen die voor mij vocht, mag trots zijn’ – RTL NIEUWS
28 Colombian Orphan Finally Reunited With Adopted Family
18 dec. 2018
An orphan from Colombia whose adoption story went viral has finally been reunited with his adopted family and officially become part of the family.
Click to watch Part 1 of Sebastian’s adoption journey: https://youtu.be/Qbs7Img_h3Y
Sebastian, 11, spent the summer with JoBen and Amanda Barkey and their children Asher, Judah, Mishayla and Jameis from California, USA, as part of a hosting program organized by Kidsave.org.
Secretly, the couple hoped to adopt Sebastian, but under Colombian hosting/adopting rules, they weren’t allowed to tell him – rules they followed explicitly.
After an emotional ‘goodbye’ at the airport, when Sebastian had to return to Colombia, a few weeks later they surprised him on video chat to ask if he wanted to be part of the family.
And three months later, after U.S. authorities approved their application to Sponsor Sebastian’s immigration through adoption, the family traveled to Colombia on Dec 4 to be reunited.
Two days later, on Dec 6, they were finally back with Sebastian and on Dec 13 finalized the adoption and he became Sebastian Barkey.
VideoID: TT-4219
Rights Cleared & Verified: 12/13/2018
—-
T&T Creative Media is a user generated video licensing company. We unearth, verify, package and deliver newsworthy clips to major news organizations and brands worldwide.
To license this video clip for media or brand usage, contact licensing@tt-creative.com
29 Cop Gets Stuck In Trash Can Prank
26 jul. 2016