Justice versus Conscience

There are more denials and more tears today from Paula Vennells, the former Post Office Boss, giving evidence at the Horizon inquiry for the third and final day. For the wronged subpostmasters, though, her raw emotions paled into insignificance. They said that Miss Vennells and the other Post Office executives would never cry as much as the victims and their families. But Miss Vennells did make an admission of her own failings: ‘I let these people down,’ she said. The subpostmasters have waited years to see the former Post Office boss answer their questions. Will today be your toughest day, Paula? Today, that moment came as lawyers acting on their behalf got a turn to challenge Paula Vennells. ‘There were so many forks in the road, but you always took the wrong path. You preach compassion, but you don’t practice it. You have no one to blame but yourself. You still continue to live in a cloud of denial, and it persists even today because you have given in 750-odd pages a craven, self-serving account, haven’t you?

You said, ‘I didn’t know, nobody told me, I can’t remember, I wasn’t shown this, I relied on the lawyers.’

I have tried to do this to the very best of my ability. I have taken, as I hope the inquiry has seen, all of the questions I’ve been asked. I have asked, I have answered them honestly, no matter how difficult, embarrassing, or wrong I was at the time. I don’t believe I could have worked harder for this.

You failed to get into this on your account, you failed to ask the right questions, you couldn’t be bothered, could you? I loved the Post Office. I gave it everything… (crying) I worked as hard as I possibly could to deliver the best Post Office for the UK. What I failed to do is I did not recognize the imbalance of power between the institution and the individual, and I let these people down.

Er zijn vandaag meer ontkenningen en meer tranen van Paula Vennells, de voormalige baas van de Post Office, die voor de derde en laatste dag getuigt bij het Horizon-onderzoek. Voor de onrecht aangedane postmeesters verbleekten haar rauwe emoties echter in het niets. Ze zeiden dat mevrouw Vennells en de andere leidinggevenden van de Post Office nooit zoveel zouden huilen als de slachtoffers en hun families. Maar mevrouw Vennells deed wel een bekentenis over haar eigen tekortkomingen: ‘Ik heb deze mensen in de steek gelaten,’ zei ze. De postmeesters hebben jaren gewacht om de voormalige baas van de Post Office hun vragen te zien beantwoorden. Zou vandaag jouw zwaarste dag zijn, Paula? Vandaag kwam dat moment, toen advocaten die namens hen optraden de kans kregen om Paula Vennells uit te dagen. ‘Er waren zoveel splitsingen op de weg, maar je nam altijd het verkeerde pad. Je predikt compassie, maar je oefent het niet uit. Je hebt niemand anders de schuld te geven dan jezelf. Je blijft nog steeds in een wolk van ontkenning leven, en dat houdt zelfs vandaag nog aan omdat je in 750-achtige pagina’s een lafhartig, egoïstisch verslag hebt gegeven, nietwaar?

Je zei: ‘Ik wist het niet, niemand heeft het me verteld, ik kan het me niet herinneren, dit is me niet getoond, ik vertrouwde op de advocaten.’

Ik heb geprobeerd dit naar mijn beste vermogen te doen. Zoals ik hoop dat de commissie heeft gezien, heb ik alle vragen die jij hebt gesteld serieus genomen. Ik heb ze eerlijk beantwoord, hoe moeilijk, gênant of fout ik ook was op dat moment. Ik geloof niet dat ik harder had kunnen werken voor dit.

Jij hebt nagelaten hier dieper op in te gaan, jij hebt niet de juiste vragen gesteld, jij had er geen zin in, toch? Ik hield van de Post Office. Ik gaf alles… (huilend)… Ik heb zo hard mogelijk gewerkt om de beste Post Office voor het VK te leveren. Wat ik niet heb gedaan, is erkennen dat er een onbalans van macht was tussen de instelling en het individu, en ik heb deze mensen in de steek gelaten.