Justice versus Conscience

When the justice system fails, it doesn’t just make a legal error — it breaks lives. Behind every wrongful conviction or unjust accusation lies a human being, enduring the unbearable: isolation, stigma, the loss of dignity, family, freedom, and often health. The story of Lucia de Berk is just one example. When Tom Derksen saw the film about her ordeal, he realized “hoeveel ze geleden heeft” — how much she truly suffered.

And she is not alone. Again and again, people are torn from ordinary life — from the simple glow of daily joy — and plunged, without warning, into a nightmare. It’s hard to comprehend how such cruelty is even possible. How can someone look into the eyes of a decent, kind-hearted person — someone who has done nothing wrong — and still decide to destroy their life?

Take Seema Misra, imprisoned while pregnant, and later found to be entirely innocent. Or John Bunn, convicted as a teenager based on false evidence, who spent years behind bars for a crime he didn’t commit. Some, overwhelmed by hopelessness, took their own lives — a tragedy that no justice system should ever be able to justify.

Even more disturbing is when highly educated professionals — those bound by law and ethics to uphold truth — actively participate in deception. Gareth Jenkins, the so-called expert witness in the Post Office scandal, knew of the serious bugs in the Horizon software. Yet, under oath, he misled the court and contributed to the wrongful prosecution of innocent Subpostmasters. His silence, his failure to speak the truth, reveals not a flaw in the system alone, but a human moral collapse.

This page gives voice to that suffering — to those who were betrayed not just by a system, but by individuals who knew better and chose to do harm. It is a call to remember the lives damaged, and to demand truth, accountability, and basic human decency from the very institutions meant to protect us.

Wanneer het rechtssysteem faalt, gaat het niet alleen om een juridische vergissing — het vernietigt levens. Achter elke onterechte veroordeling of valse beschuldiging schuilt een mens, die het ondraaglijke moet doorstaan: isolatie, stigma, het verlies van waardigheid, gezin, vrijheid, en vaak ook gezondheid. Het verhaal van Lucia de Berk is daar een voorbeeld van. Toen Tom Derksen de film over haar leed zag, besefte hij “hoeveel ze geleden heeft.”

En zij is niet de enige. Telkens weer worden mensen ruw uit het gewone leven gerukt — uit de eenvoudige glans van dagelijkse vreugde — en plotseling in een nachtmerrie gestort. Het is moeilijk te bevatten hoe zoiets kan gebeuren. Hoe kun je iemand recht in de ogen kijken — een oprecht, goed mens — en toch besluiten zijn of haar leven te vernietigen?

Neem Seema Misra, opgesloten terwijl ze zwanger was, later volledig onschuldig verklaard. Of John Bunn, als tiener veroordeeld op basis van valse verklaringen, jarenlang onterecht vastgezet. Sommigen, verteerd door wanhoop, maakten zelfs een eind aan hun leven — een tragedie die geen enkel rechtssysteem ooit zou mogen veroorzaken.

Nog schrijnender is het wanneer hoogopgeleide professionals — mensen die wettelijk én moreel verplicht zijn de waarheid te dienen — zich actief bezighouden met misleiding. Gareth Jenkins, zogenaamd expertgetuige in het Post Office-schandaal, wist van de ernstige bugs in de Horizon-software. Toch loog hij onder ede en droeg hij bij aan de veroordeling van onschuldige Subpostmasters. Zijn zwijgen, zijn keuze om de waarheid te verbergen, toont niet alleen een systeemfout, maar een diep menselijk falen.

Deze pagina geeft stem aan dat lijden — aan wie verraden werden, niet alleen door een systeem, maar door mensen die beter wisten en toch kwaad deden. Het is een oproep om de beschadigde levens niet te vergeten, en om waarheid, verantwoording en menselijke waardigheid terug te eisen van de instellingen die geacht worden ons te beschermen.