Page Description
The Post Office manipulated the justice system, using it as a tool to perpetuate harm, cruelty, and injustice against innocent people.
When Justice Becomes a Weapon
In the beginning, when I first encountered the Post Office scandal and began reading Nick Wallis’s extensive account, the focus was on the faulty software. It seemed like the root cause of the injustice – just a machine, malfunctioning and causing harm. But as I delved deeper, my understanding shifted. I came to realize that the software was not the sole problem. It was the culture within the Post Office, the human heart of cruelty that lay at the core of this tragedy. It was not simply the machine that caused the suffering, but the people behind it – the ones who wielded the power, made the decisions, and allowed such horrific injustice to unfold.
What started as a technical failure evolved into something far more profound: an institutional failure. The Post Office’s culture of indifference, cruelty, and a complete lack of accountability compounded the damage. Those who were responsible for perpetuating this system of abuse were not faceless entities – they were individuals, making conscious choices, turning a blind eye to the pain they caused. They were complicit in turning what should have been a trusted service into a mechanism of suffering for innocent people. In this light, it became clear to me that the true villain wasn’t the software. It was the people who allowed it to continue, protected it, and used the justice system as a tool to perpetuate their cruelty.
The justice system, which should have served to protect the innocent, instead became a means to maintain a broken, unjust status quo. It was used to silence the victims, to crush those who dared to speak up, and to uphold the interests of those in power. In this case, justice was not a force for good – it became the tool of evil, perpetuating a system that betrayed its very purpose. This page explores how the Post Office’s manipulation of the justice system led to a decades-long campaign of wrongful convictions, turning the very institutions that should protect people into instruments of harm.
Wanneer recht een wapen wordt
In het begin, toen ik voor het eerst in aanraking kwam met het Post Office-schandaal en Nick Wallis’ uitgebreide verslag begon te lezen, lag de focus op de gebrekkige software. Het leek de oorzaak van het onrecht – een machine die defect was en schade veroorzaakte. Maar naarmate ik dieper graafde, veranderde mijn begrip. Ik begon te beseffen dat de software niet het enige probleem was. Het was de cultuur binnen de Post Office, het menselijke hart van wreedheid, dat de kern van deze tragedie vormde. Het was niet zomaar de machine die het lijden veroorzaakte, maar de mensen erachter – zij die de macht hadden, de beslissingen namen en dit verschrikkelijke onrecht lieten plaatsvinden.
Wat begon als een technisch falen, evolueerde in iets veel diepgaanders: een institutionele mislukking. De cultuur van de Post Office, van onverschilligheid, wreedheid en een compleet gebrek aan verantwoordelijkheid, vergrootte de schade. De mensen die verantwoordelijk waren voor het in stand houden van dit systeem van misbruik waren geen gezichtsloze entiteiten – het waren individuen die bewuste keuzes maakten, de ogen sloten voor het pijn die ze veroorzaakten. Ze waren medeplichtig aan het omvormen van wat een vertrouwde dienst zou moeten zijn, tot een mechanisme van lijden voor onschuldige mensen. In dit licht werd het me duidelijk dat de ware boosdoener niet de software was. Het waren de mensen die het lieten voortduren, het beschermden en het rechtssysteem gebruikten als een middel om hun wreedheid voort te zetten.
Het rechtssysteem, dat zou moeten dienen om de onschuldigen te beschermen, werd in plaats daarvan een middel om een gebroken, onrechtvaardige status quo in stand te houden. Het werd gebruikt om de slachtoffers het zwijgen op te leggen, degenen die het aandurfden om zich uit te spreken te verpletteren en de belangen van degenen in macht te handhaven. In dit geval was justitie geen kracht voor het goede – het werd de hefboom van het kwaad, waarmee een systeem in stand werd gehouden dat zijn ware doel verraderde. Deze pagina onderzoekt hoe de manipulatie van het rechtssysteem door de Post Office leidde tot een decennialange campagne van onterechte veroordelingen, waardoor de instellingen die mensen zouden moeten beschermen, werden omgevormd tot instrumenten van schade.
The Post Office’s Capture of the Justice System
The British Post Office did not simply manipulate the judicial system – it hijacked it, turning it into a weapon against the very people it was supposed to protect.
“The robe does not make the judge just.”
The mere presence of a judge in court should symbolize fairness, but the Post Office corrupted the process at its core.
By feeding judges flawed evidence from Horizon and relying on false testimony from Gareth Jenkins, the Post Office ensured that rulings were made in its favour, not in pursuit of truth.
Judges, trusting the supposed reliability of Horizon’s data and the integrity of the Post Office, convicted innocent Subpostmasters – believing, falsely, that the evidence was irrefutable.
“The robe empowers, but does not ensure justice.”
Once the Post Office secured legal victories, its power became absolute.
It used the courts not as a forum for truth, but as a tool for destruction.
Subpostmasters, wrongfully convicted, were financially ruined, socially ostracized, and, in many cases, imprisoned.
The legal system, rather than acting as a safeguard, became an enforcer of institutionalized injustice, rubber-stamping wrongful convictions while protecting those truly responsible.
De Macht van de Post Office op het Rechtssysteem
De Britse Post Office manipuleerde niet alleen het juridische systeem – het kaapte het, en veranderde het in een wapen tegen de mensen die het eigenlijk zou moeten beschermen.
“De toga maakt de rechter niet rechtvaardig.”
De aanwezigheid van een rechter in de rechtszaal zou symbool moeten staan voor eerlijkheid, maar de Post Office corrumpeerde het proces tot in de kern.
Door rechters gebrekkig bewijsmateriaal uit het Horizon-systeem te leveren en te vertrouwen op valse getuigenissen van Gareth Jenkins, zorgde de Post Office ervoor dat uitspraken in haar voordeel uitvielen, in plaats van in de naam van de waarheid.
Rechters, vertrouwend op de vermeende betrouwbaarheid van Horizon en de integriteit van de Post Office, veroordeelden onschuldige Subpostmasters – in de valse overtuiging dat het bewijsmateriaal onweerlegbaar was.
“De toga geeft macht, maar garandeert geen rechtvaardigheid.”
Zodra de Post Office juridische overwinningen behaalde, werd haar macht absoluut.
De rechtbanken werden niet gebruikt als een forum voor waarheid, maar als een instrument van vernietiging.
Subpostmasters, ten onrechte veroordeeld, werden financieel geruïneerd, sociaal verstoten en, in veel gevallen, gevangengezet.
Het rechtssysteem, dat een schild tegen onrecht zou moeten zijn, werd een handhaver van institutioneel onrecht, dat onterechte veroordelingen legitimeerde en degenen die werkelijk verantwoordelijk waren, beschermde.
1 A Legal System Turned Against the Innocent
This wasn’t just a failure of justice – it was an engineered injustice, where:
- Evidence was manufactured (via Horizon errors).
- Witnesses were unreliable (Gareth Jenkins).
- The institution controlled the narrative (Post Office lawyers shielding the truth).
The result? An unchecked authority that acted with impunity – and a legal system that allowed it.
The Machinery of Injustice: How the Post Office Corrupted the System
The British Post Office did not merely misuse the legal system – it subverted it, turning the machinery of justice into an instrument of oppression. By controlling the narrative, the evidence, and the perception of authority, the Post Office ensured that its own wrongdoing remained hidden while innocent Subpostmasters were sacrificed.
The Three Pillars of Institutional Control
For this systematic injustice to persist for so long, the Post Office relied on three key mechanisms:
- The Illusion of Infallibility: Horizon as “Undisputable Evidence”
At the heart of this scandal was a fundamental lie: the claim that Horizon was reliable.
The courts tend to trust digital evidence – especially when presented by an institution as established as the Post Office.
Judges, lacking technical expertise, were easily swayed by assurances that “computer systems don’t lie.”
Subpostmasters who insisted they had done nothing wrong were dismissed as dishonest because the machine said otherwise.
This made it nearly impossible for defendants to challenge their convictions – how could they fight an invisible algorithm, hidden behind corporate secrecy?
- The False Authority of “Expert” Witnesses: The Role of Gareth Jenkins
A faulty system needs defenders, and Gareth Jenkins – the Post Office’s so-called “expert” witness – became a critical figure in maintaining the deception.
Jenkins, an engineer working closely with Horizon, testified in multiple cases, reassuring courts that the system was sound.
But Jenkins failed to disclose known faults in Horizon, meaning his testimony was not just inaccurate, but fundamentally dishonest.
His words carried weight in court, giving judges false confidence that Subpostmasters were guilty.
This made Jenkins a key enabler of wrongful convictions – whether through negligence, institutional pressure, or outright deception.
- Legal and Corporate Obstruction: A System Built to Suppress the Truth
Even as evidence mounted that Horizon was flawed, the Post Office doubled down on its position rather than admit mistakes.
Lawyers aggressively fought appeals, ensuring that wrongful convictions remained intact.
Whistleblowers were ignored or silenced, preventing the truth from emerging sooner.
The Post Office used its deep pockets to outspend and outmaneuver its victims in court, bankrupting those who dared to challenge it.
By the time the scandal fully unraveled, hundreds of lives had been destroyed, and the legal system had been exposed as complicit – not because it actively sought injustice, but because it blindly trusted the authority of the wrong people.
1 Een Rechtssysteem Tegen de Onschuldigen
Dit was niet zomaar een gerechtelijke dwaling – het was een doelbewust gecreëerd onrecht, waarbij:
- Bewijsmateriaal werd gemanipuleerd (door Horizon-fouten).
- Getuigen waren onbetrouwbaar (Gareth Jenkins).
- De instelling controleerde het narratief (Post Office-advocaten die de waarheid verhulden).
Het resultaat? Een ongecontroleerde macht die straffeloos handelde – en een rechtssysteem dat dit toestond.
De Machine van Onrecht: Hoe de Post Office het Systeem Corrupt Maakte
De Britse Post Office maakte niet alleen misbruik van het rechtssysteem – het ondermijnde het volledig, en veranderde de rechtspraak in een instrument van onderdrukking. Door het narratief, het bewijsmateriaal en de perceptie van autoriteit te beheersen, zorgde de Post Office ervoor dat haar eigen wandaden verborgen bleven terwijl onschuldige Subpostmasters werden opgeofferd.
De Drie Pijlers van Institutionele Controle
Om dit systematische onrecht zolang te laten voortduren, vertrouwde de Post Office op drie belangrijke mechanismen:
- De Illusie van Onfeilbaarheid: Horizon als “Onbetwist Bewijs”
De kern van dit schandaal was een fundamentele leugen: de bewering dat Horizon betrouwbaar was.
Rechtbanken hebben de neiging om digitaal bewijsmateriaal te vertrouwen – vooral als het wordt gepresenteerd door een gevestigde instelling zoals de Post Office.
Rechters, zonder technische expertise, lieten zich makkelijk overtuigen door de verzekering dat “computersystemen niet liegen”.
Subpostmasters die beweerden onschuldig te zijn, werden afgedaan als oneerlijk omdat de machine anders beweerde.
Hierdoor was het vrijwel onmogelijk voor de verdachten om hun veroordelingen aan te vechten – hoe konden ze vechten tegen een onzichtbaar algoritme, verborgen achter bedrijfsgeheimen?
- De Valse Autoriteit van “Deskundige” Getuigen: De Rol van Gareth Jenkins
Een gebrekkig systeem heeft verdedigers nodig, en Gareth Jenkins – de zogenaamde “deskundige” van de Post Office – werd een cruciale speler in het in stand houden van de misleiding.
Jenkins, een ingenieur die nauw samenwerkte met Horizon, getuigde in meerdere zaken en verzekerde rechtbanken dat het systeem betrouwbaar was.
Maar Jenkins verzweeg bekende gebreken in Horizon, waardoor zijn getuigenis niet alleen onnauwkeurig was, maar fundamenteel oneerlijk.
Zijn woorden wogen zwaar in de rechtszaal en gaven rechters een vals vertrouwen dat Subpostmasters schuldig waren.
Hierdoor werd Jenkins een belangrijke aanstichter van onterechte veroordelingen – of het nu door nalatigheid, institutionele druk of opzettelijke misleiding was.
- Juridische en Bedrijfsmatige Obstructie: Een Systeem Ontworpen om de Waarheid te Onderdrukken
Zelfs toen er steeds meer bewijs kwam dat Horizon fouten bevatte, verdubbelde de Post Office haar inspanningen om haar positie te handhaven in plaats van fouten toe te geven.
Advocaten vochten beroepsprocedures agressief aan, waardoor onterechte veroordelingen intact bleven.
Klokkenluiders werden genegeerd of tot zwijgen gebracht, waardoor de waarheid langer verborgen bleef.
De Post Office gebruikte haar diepe zakken om haar slachtoffers in de rechtbank financieel te overtreffen en te vernietigen.
Tegen de tijd dat het schandaal volledig aan het licht kwam, waren honderden levens verwoest en werd het rechtssysteem ontmaskerd als medeplichtig – niet omdat het actief onrecht zocht, maar omdat het blindelings de autoriteit van de verkeerde mensen vertrouwde.
2 Justice Wasn’t Just Delayed – It Was Systematically Denied
Unlike ordinary miscarriages of justice, where errors are eventually corrected, the Post Office scandal was different:
- The evidence wasn’t just wrong – it was intentionally concealed.
- The convictions weren’t just mistakes – they were engineered outcomes.
- The legal system wasn’t just slow – it was weaponized against the innocent.
This was not a failure of justice – it was a betrayal of it.
2 Rechtvaardigheid Werd Niet Alleen Vertraagd – Het Werd Systematisch Ontkend
In tegenstelling tot gewone gerechtelijke dwalingen, waar fouten uiteindelijk worden gecorrigeerd, was het Post Office-schandaal anders:
- Het bewijsmateriaal was niet alleen verkeerd – het werd opzettelijk verborgen gehouden.
- De veroordelingen waren niet zomaar fouten – het waren georkestreerde uitkomsten.
- Het rechtssysteem was niet alleen traag – het werd gebruikt als wapen tegen onschuldigen.
Dit was geen falen van gerechtigheid – het was een doelbewust ondermijnen.
3 The Role of Parliament: A Watchdog That Slept Through the Crime
Given the scale of the injustice, why did Parliament fail to intervene for so long?
The Post Office is a state-owned entity, yet politicians repeatedly ignored warnings.
Alan Bates and other campaigners raised concerns in the early 2000s, yet successive governments failed to act.
Only after overwhelming public pressure and investigative journalism did Parliament finally begin to grasp the enormity of the scandal.
Even now, the question remains: Was this failure due to incompetence, or a deliberate unwillingness to confront the truth?
3 De Rol van het Parlement: Een Waakhond Die Niets Deed
Gezien de schaal van het onrecht, waarom greep het parlement zo lang niet in?
De Post Office is een staatsbedrijf, maar politici negeerden herhaaldelijk waarschuwingen.
Alan Bates en andere activisten trokken al in de vroege jaren 2000 aan de bel, maar opeenvolgende regeringen faalden om in te grijpen.
Pas na enorme publieke druk en onderzoeksjournalistiek begon het parlement de omvang van het schandaal te begrijpen.
Zelfs nu blijft de vraag: was dit falen het gevolg van onbekwaamheid, of een opzettelijke onwil om de waarheid onder ogen te zien?
4 The Breaking Point: Exposure and the Path to Justice
The truth could not stay buried forever.
- Investigations by Computer Weekly and Panorama started to expose the flaws in Horizon.
- Campaigners like Alan Bates refused to give up, keeping the issue alive in the courts and the media.
- Judge Peter Fraser’s 2019 ruling finally dismantled the lies, declaring Horizon “not remotely robust” and condemning the Post Office’s conduct as “institutional obstinacy.”
With the truth now undeniable, the courts have begun quashing convictions, and the real culprits are finally facing scrutiny.
4 Het Breekpunt: Onthulling en de Weg naar Gerechtigheid
De waarheid kon niet voor altijd begraven blijven.
- Onderzoeken door Computer Weekly en Panorama begonnen de gebreken in Horizon bloot te leggen.
- Activisten zoals Alan Bates weigerden op te geven en hielden de zaak levend in de rechtbanken en de media.
- De uitspraak van rechter Peter Fraser in 2019 maakte definitief een einde aan de leugens. Hij verklaarde dat Horizon “op geen enkele manier robuust” was en veroordeelde de houding van de Post Office als “institutionele koppigheid.”
Nu de waarheid onmiskenbaar is, beginnen de rechtbanken veroordelingen te vernietigen, en worden de werkelijke schuldigen eindelijk onder de loep genomen.
5 Conclusion: A Warning for the Future
The Post Office scandal is not just a historical event – it is a cautionary tale about unchecked power.
- When institutions place their own reputation above justice, innocent people suffer.
- When courts blindly trust flawed evidence, miscarriages of justice multiply.
- When authority is mistaken for truth, corruption thrives.
The real question now is: Will those truly responsible be held accountable?
5 Conclusie: Een Waarschuwing voor de Toekomst
Het Post Office-schandaal is niet alleen een historische gebeurtenis – het is een waarschuwing over ongecontroleerde macht.
- Wanneer instituten hun eigen reputatie boven gerechtigheid stellen, lijden onschuldige mensen.
- Wanneer rechtbanken blindelings vertrouwen op gebrekkig bewijs, nemen gerechtelijke dwalingen toe.
- Wanneer autoriteit wordt verward met waarheid, gedijt corruptie.
De echte vraag is nu: zullen degenen die werkelijk verantwoordelijk zijn, ooit ter verantwoording worden geroepen?
Post Office Board knew about Horizon system flaws and exclusive document show insurers were alerted
18 jan 2024
As the Post Office Inquiry continues to hear testimony, more and more details are coming to light about who knew what when.
Back in 2019, the Post Office spent at least a-hundred-million pounds still defending the Horizon system when more than five hundred Subpostmasters won their landmark settlement.
Tonight, we’ve seen documents that appear to show that the Post Office Board was aware of the Horizon system’s failures back in 2013 – indeed it was so worried about a potential miscarriage of justice that it alerted its insurers.
‘Anything to say to her?’ Post Office investigator Stephen Bradshaw challenged over Horizon scandal
Post Office investigator Stephen Bradshaw challenged over his role in the Horizon scandal that saw many sub-postmasters jailed due to errors in an IT system. Subscribe to the Evening Standard: https://bit.ly/Subscribe-to-Evening-S… for latest breaking news from the UK, US and around the world, plus podcasts and features.
This video above is Essential Viewing and Listening
